leczenie
Konsultacje i leczenie prowadzą lekarze dermatolodzy i chirurdzy.
Leczenie kłykcin kończystych jest procesem bardzo żmudnym i długotrwałym, często są nawroty choroby. Czasem zdarza się także samoistne ustąpienie objawów choroby, układ odpornościowy człowieka podejmuje bowiem walkę z wirusem i potrafi sam wytworzyć skuteczne przeciwciała. Przy wyborze metody leczenia musimy rozważyć wielkość kłykcin, możliwości zezłośliwienia zmian, bolesność zabiegu, a także kierować się troską, aby po zabiegu nie pozostawić trwałych blizn. Intensywność terapii zależy głównie od wielkości kłykcin, potencjalnego zagrożenia zezłośliwienia zmian w guzy nowotworowe. Szczególną opieka powinny zostać objęte kobiety w ciąży oraz pacjenci z obniżoną odpornością.
Do najbardziej skutecznych metod, które obecnie są stosowane w leczeniu tej choroby możemy zaliczyć zarówno środki farmakologiczne jak i metody chirurgiczne. Do najbardziej popularnych i najczęściej stosowanych należą:
1. Metody farmakologiczne
- Kremy, żele lub roztwory zawierające podofilotoksynę lub podofilinę, czyli składniki hamujące podział komórek. Maści należy stosować na zmiany powstałe w obrębie błon śluzowych. Preparat powinien być naniesiony dokładnie na zmieniona chorobowo tkankę. Niewłaściwe stosowanie leku może bowiem wywołać szereg reakcji niepożądanych takich jak nudności, wymioty, bóle brzuch a nawet uszkodzenie szpiku kostnego, wątroby lub mięśnia sercowego. Ze względu na to stosowanie tego typu preparatów jest stanowczo niewskazane u kobiet w ciąży.
- Leki cytostatyczne oparte na 5-flurouracylu – ta metoda stosowana jest jedynie w przypadku niewielkich zmian. Może ona wywołać działania niepożądane takie jak świąd, pieczenie, ból i bliznowacenie skóry oraz objawy ogólnoustrojowe jak ból brzucha, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, trombocytozę i neutropenię. Leki te nie powinny być stosowane w ciąży, dlatego tez przed rozpoczęciem kuracji u kobiet należy stanowczo wykluczyć ciążę i zastosować odpowiednią antykoncepcję.
- Imikwimod (krem 5%) – preparat ten jest najnowszym lekiem stosowanym w leczeniu kłykcin kończystych. Jego stosowanie pobudza naturalną odporność organizmu, dzięki czemu w ciągu kilku tygodni następuje ustąpienie zmian zapalnych.
2. Metody chirurgiczne
- Koagulację chemiczną – niszczenie chorobowo zmienionej tkanki poprzez oddziaływanie na nią specjalistycznych preparatów chemicznych. Najlepsze efekty daje leczenie za pomocą kwasu trójchlorooctowego, którego stężenie nie przekracza 85%. Zabieg musi być przeprowadzony przez lekarza, który nakłada preparat na brodawki za pomocą specjalnego aplikatora. Zabieg powinien być powtarzany z cotygodniowa częstotliwością. Najlepsze efekty daje on na niewielkich, nierogowaciejących jeszcze kłykciach. Jego zaleta jest to, że po wyleczeniu na skórze nie pozostają blizny oraz to, że jest on bezpieczny dla kobiet ciężarnych. Niestety jest on dość bolesny i w związku z tym decyduje się na niego niewiele kobiet.
- Krioterapię – czyli zastosowanie niskiej temperatury poprzez kontakt zmienionej chorobowo tkanki z ciekłym azotem. Zabiegi należy powtarzać 1-2 razy w tygodniu. Zaletą krioterapii jest niski koszt zabiegu, łatwa procedura.
- Laser CO2 – laseroterapia jest to zabieg bezpieczny i mający o wiele lepsze rokowania niż zastosowanie krioterapii. Nawroty występują rzadziej. Tego typu leczenie jest najczęściej wybierane przy usuwaniu brodawek olbrzymich. Nie ma tez żadnych przeciwwskazań do przeprowadzenia zabiegu u kobiet spodziewających się dziecka, ponieważ nie powoduje on żadnych działań niepożądanych takich jak poronienie, poród przedwczesny, krwawienie czy zakażenie. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.
- Chirurgiczne wycięcie – jest ono stosowane w przypadku brodawek olbrzymich lub nawrocie choroby gdy inne mniej inwazyjne sposby leczenia nie dały efektu. Do przeprowadzenie zabiegu stosowane jest zazwyczaj znieczulenie miejscowe w postaci kremu lub zastrzyku.
Jednocześnie należy podjąć kontrolę i leczenie partnerów seksualnych osób z kłykcinami ze względu na ryzyko powtórnego zakażenia.
3. Nowość – fototerapia miejsc po usunięciu kłykcin laserem CO2
- zwiększenie skuteczności
- zmniejszenie częstości nawrotów
- lepsze efekty
W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa nawrotu zmian pacjent przychodzi po 3 dniach na 15 minutowe sesje naświetlania światłem czerwonym miejsc z których wcześniej zostały usunięte kłykciny. Takie zabiegi powtarzamy trzy razy w odstępach trzydniowych.
4. Nowość – terapia fotodynamiczna PDT
Terapia fotodynamiczna (PDT) jest metodą miejscowego, wybiórczego diagnozowania i leczenia za pomocą środków fotouczulających i światła o określonej długości fali. Terapia fotodynamiczna z użyciem kwasu 5-aminolewulinowego (ALA) w postaci chlorowodorku stanowi alternatywę dla zabiegów klasycznych tj. chirurgii czy lasera CO2. Polecana w przypadku trudnych lokalizacji zmian oraz u pacjentów źle tolerujących procedury związane z laseroterapią. Zalety metody:
- zmniejszenie dolegliwości bólowych w trakcie terapii i w okresie po zabiegu
- celowana terapia, usuwane są tylko miejsca zmienione przez wirusy
- szybsze gojenie
- mniejsze prawdopodobieństwo nawrotów